ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΝΤΡΕΑ ΚΙΚΙΛΙΑ ΣΤΟ ΜΑΓΝΗΣΙΑ ΣΠΟΡ
Ο Ολυμπιακός Βόλου τις τελευταίες αγωνιστικές δείχνει το «πρόσωπο» που θέλουν οι φίλαθλοι του. Αγωνίζεται με πάθος, παίρνει αποτελέσματα, φτιάχνει σερί και δείχνει έτοιμος να πραγματοποιήσει τον στόχο των πλέι οφ και της εισόδου στην τριάδα. Εκτός του αγωνιστικού όμως, οι άνθρωποι που δουλεύουν πίσω από την ομάδα είναι το ίδιο σημαντικοί για τη σωστή λειτουργία της, για την ηρεμία και την απόλυτη συγκέντρωση στον στόχο.
Οι αφανείς ήρωες σε μία ομάδα, αυτοί που βρίσκονται εκτός γραμμών, αλλά παλεύουν με γραφειοκρατικές διαδικασίες, που έρχονται αντιμέτωποι με τραγελαφικές καταστάσεις του ελληνικού ποδοσφαίρου και έχουν και την ευθύνη όλα να λειτουργούν σωστά σε μία Ποδοσφαιρική εταιρεία, κάνουν την ίδια εξίσου σημαντική δουλειά με τους ποδοσφαιριστές στο γήπεδο. Καλούνται καθημερινά να «τρέχουν» όλες τις διαδικαστικές υποθέσεις και να «σκοράρουν» ολοκληρώνοντας κάθε εκκρεμότητα.
Η ψυχή της ΠΑΕ Ολυμπιακός Βόλου, είναι ο γενικός της διευθυντής, Ανδρέας Κικίλιας. Ένας Βολιώτης, που έκανε μεταπτυχιακό στο sport business management στο εξωτερικό και ήρθε να μεταφέρει τις γνώσεις του και να οργανώσει την ερυθρόλευκη ποδοσφαιρική εταιρεία. Παράλληλα κατέχει και δίπλωμα προπονητή ποδοσφαίρου.
Ο Ανδρέας ήταν παρών σε όλα τα μεταβατικά στάδια της ομάδας. Ένιωσε την καταστροφή της όταν από πολιτική απόφαση έμεινε εκτός γηπέδων, αναγκάστηκε να φύγει από την Ελλάδα και να δουλέψει στην Αγγλία για λίγο καιρό και στη συνέχεια, μόλις ο Ολυμπιακός του «χτύπησε και πάλι την πόρτα», είπε αμέσως το «ναι» και τέθηκε στις υπηρεσίες του.
Έχοντας ζήσει τόσα πολλά με αυτή την ομάδα, είναι σίγουρο ότι αντιμετωπίζει διαφορετικά και βλέπει με άλλο μάτι και τη φετινή «τιτάνια» προσπάθεια. Ό,τι για άλλους δείχνει εύκολα κατακριτέο, για τον Ανδρέα Κικίλια που γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις, είναι κάτι που έχει πίσω του μεγάλη προσπάθεια και πολλές ώρες δουλειάς. Ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα, έχει μπροστά του εμπόδια, αλλά είναι όρθιος και παλεύει. Και ακόμα είναι στον στόχο του και κυνηγάει τα πλέι οφ…
Ποιος είναι ο ρόλος του Γενικού διευθυντή; Τι γίνεται πίσω από τα… φώτα για να λειτουργήσει μία ομάδα; Όλα αυτά τα είπε στο magnesiasports ο Γενικός Διευθυντής της ΠΑΕ Ολυμπιακός Βόλου, Ανδρέας Κικίλιας.
Ανδρέα, έχοντας ζήσει και άλλες σεζόν στον Ολυμπιακό και δουλεύοντας χρόνια για την ομάδα, θεωρείς ότι φέτος ήταν μεγαλύτερος ο βαθμός δυσκολίας σε αγωνιστικό και οργανωτικό επίπεδο;
Θεωρώ ότι κάθε χρονιά έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες και δυσκολίες. Κάθε χρονιά είναι ξεχωριστή και έτσι την βλέπουμε. Στην αρχή της αγωνιστικής περιόδου οριοθετούνται οι στόχοι και οι βλέψεις της διοίκησης τόσο σε αγωνιστικό όσο και οργανωτικό επίπεδο. Σίγουρα σε αγωνιστικό κομμάτι θεωρώ ότι είναι από τις πιο δύσκολες από την άποψη ότι ο κόσμος «διψάει» για να δει την ομάδα μας να αγωνίζεται εκεί που της αξίζει και εκεί που το στέρησαν κάποιοι με τις αποφάσεις τους. Σε οργανωτικό επίπεδο φέτος η χρονιά είναι λιγάκι διαφορετική από τις περασμένες. Έχουμε ένα πιο ενεργό μοντέλο οργάνωσης τόσο σε επίπεδο διοίκησης όσο και σε επίπεδο στελεχών. Πιστεύω ότι η φετινή χρονιά στο τέλος της θα αφήσει παρακαταθήκη τόσο αγωνιστικά όσο και οργανωτικά.
Πόσο δύσκολο είναι να οργανώσεις μία επαρχιακή ΠΑΕ, με τόσα προβλήματα «κληρονομιά» που της άφησαν οι δύσκολες καταστάσεις του παρελθόντος;
Σημαντικό ρόλο στην οργάνωση της ΠΑΕ κατά τη φετινή περίοδο ήταν το γεγονός ότι εργάστηκα στην ομάδα στην κορυφαία της χρονιά το 2010 – 2011 όπου αποκόμισα τρομερές και δυνατές εμπειρίες τόσο από την Superleague όσο και από τα προκριματικά του Europa League. Η βοήθεια, η καθοδήγηση καθώς και η συνεργασία με μία διοίκηση – υπόδειγμα (όπως και οι συνεργάτες) το 2010 – 2011 ουσιαστικά βοήθησαν στη σωστή οργάνωση της φετινής σεζόν. Σίγουρα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης (πάντα υπάρχουν) ωστόσο θεωρώ ότι η ομάδα οργανωτικά ανταπεξέρχεται με τον σωστό τρόπο.
Αισθάνεσαι μερικές φορές ευθύνη απέναντι σε μία ολόκληρη πόλη για το τι θα συμβεί στην ομάδα;
Ο κόσμος είναι το Α και το Ω σε μία ομάδα. Ο κόσμος του Ολυμπιακού Βόλου και ολόκληρη η πόλη στηρίζει αυτήν την ομάδα οπότε θα έλεγα ότι αισθάνομαι υπεύθυνος απέναντι σε αυτόν τον κόσμο κάθε στιγμή. Θεωρώ ότι είμαι υπεύθυνος άνθρωπος για αυτό φροντίζω να «ακούω» τον κόσμο. Με ενδιαφέρει να μαθαίνω εάν υπάρχει κόσμος που να έχει εκφράσει κάποιο παράπονο είτε ερχόμενος στο γήπεδο να παρακολουθήσει την ομάδα μας είτε απλά καλώντας στο τηλέφωνο της ΠΑΕ για να ρωτήσει κάτι απλό. Θεωρώ ότι τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου πρέπει να δίνουμε το σωστό παράδειγμα, να «ακούμε» τον κόσμο και να βοηθάμε ώστε να «ανέβει» επίπεδο η ομάδα δίνοντας τις απαραίτητες λύσεις. Σίγουρα η θέση του Γενικού Διευθυντή έχει τρομερή ευθύνη από μόνη της πόσο μάλλον σε μία ομάδα όπως ο Ολυμπιακός Βόλου. Ωστόσο ήξερα και ξέρω πολύ καλά την ομάδα για την οποία δουλεύω και έχω πίστη στις δυνατότητες τις δικές μου αλλά και της ομάδας μου.
Όταν λέμε γενικός διευθυντής εννοούμε ένας άνθρωπος για όλες τις δουλειές; Γιατί για τον κόσμο είναι ένας απλός τίτλος που δεν γνωρίζει. Ποιες οι αρμοδιότητες του;
Οι αρμοδιότητες μιας τέτοιας θέσης ποικίλουν. Ξεκινώντας από το πρωταρχικό που είναι η οργάνωση και η στελέχωση μιας ομάδας που θα «τρέξει» την καθημερινότητα μέσα στο γραφείο. Ωστόσο το σημαντικότερο όλων είναι η ευθύνη αυτής καθημερινότητας. Οι αρμοδιότητες αφορούν και καλύπτουν όλο το εύρος της ομάδας.
Σε ότι έχει να κάνει με το αγωνιστικό είναι τα συμβόλαια παικτών, δελτία, διαχείριση πλατφόρμας μεταγραφής παικτών από εξωτερικό, σπίτια παικτών, μετακίνηση & διαμονής της ομάδας τόσο εκτός όσο και εντός (εισιτήρια, ξενοδοχεία) κλπ.
Επίσης παρακολουθεί το χορηγικό πρόγραμμα (τιμολόγηση, παροχές σε χορηγούς και σε φιλάθλους), πολιτική εισιτηρίων διαρκείας (τιμολόγηση, προώθηση, παραγγελία καρτών, διάθεση καρτών), παρακολούθηση συμφωνιών τόσο με διαφημιζόμενους όσο και με κατόχους διαρκείας και ενημέρωση τους.
Αδειοδότηση ΠΑΕ (το μεγάλο κεφάλαιο) το οποίο πέρα από έναν ογκώδη φάκελο πρέπει να προλάβεις καταληκτικές ημερομηνίες πολύ κοντινές μεταξύ τους και τόσο σημαντικές – ένα έγγραφο π.χ. κατόψεις γηπέδου που μπορεί να μην καταθέσεις μπορεί να επιφέρει ποινή στην διαδικασία αυτή, Εταιρική κοινωνική ευθύνη (ένα πλάνο το οποίο έχει δράσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν)
Το α και το ω η ενημέρωση στο Δ.Σ. που λαμβάνει χώρα κάθε εβδομάδα στα γραφεία όπου και υπάρχει επισκόπηση των εργασιών της εβδομάδας που έκλεισε και οριοθέτηση στόχων της επόμενης, Διοργάνωση των εντός έδρας αγώνων (παραγγελία, θεώρηση και διάθεση εισιτηρίων αγώνα – παρακολούθηση συσκέψεων ασφαλείας – σωστό ντύσιμο εντός γηπέδου με πινακίδες κλπ (τουλ. 4 ώρες πριν την έναρξη του αγώνα και 2 ώρες μετά τη λήξη) – υποδοχή ομάδας, αντιπάλου, διαιτητών και παρατηρητών – συντονισμός προσωπικού κατά τη διάρκεια του αγώνα) - παρακολούθηση σεμιναρίων & ενημέρωση συνεργατών.
Αυτά από μόνα τους αντιλαμβάνεσαι ότι δίνουν επιπλέον πίεση διότι το παραμικρό λάθος σημαίνει αυτόματα πρόβλημα στη λειτουργία της ομάδας. Επίσης, να τονίσω το γεγονός ότι το πιο καυτό διάστημα είναι από Ιούνιο έως αρχές Σεπτεμβρίου (αφού εκεί γίνεται όλος ο προγραμματισμός της ομάδας, αγωνιστικός και οργανωτικός).
Υπήρξε κάποια στιγμή που ένιωσες να απογοητεύεσαι έντονα από μία κατάσταση που δεν πήγε καλά και να νιώθεις και το βάρος του κόσμου;
Νομίζω ότι η πιο χαρακτηριστική στιγμή που έχω ζήσει έντονα την απογοήτευση είναι η βίαιη διάλυση της ομάδας τον Σεπτέμβριο (και επίσημα) του 2011. Εκείνη η περίοδος ήταν πραγματικά πολύ δυνατή και πολύ έντονη. Όλοι οι άνθρωποι που παλέψαμε εκείνη την περίοδο θεωρώ ότι νιώσαμε την ίδια απογοήτευση. Ξέρεις είναι περίεργα τη μία ημέρα να είσαι στα γραφεία της ΟΥΕΦΑ ως αντιπρόσωπος του Ολυμπιακού Βόλου ενόψει της κλήρωσης των προκριματικών του Europa League, να έχεις συνομιλία με αντιπροσωπεία της Pari Saint Germain και την επόμενη να ετοιμάζεις έγγραφα για τις πειθαρχικές επιτροπές εντός συνόρων ή την ΕΕΑ. Επίσης, ήταν τρομερά έντονο το συναίσθημα να ταξιδεύεις στο Λουξεμβούργο για να αγωνιστείς τον 3ο προκριματικό γύρο ενάντια στη Differdange και το ίδιο ξημέρωμα να χτυπάει το τηλέφωνο και να ενημερώνεσαι ότι η ομάδα υποβιβάστηκε. Ήταν η μεγαλύτερη αδικία που συνέβη σε μία ομάδα που διεκδικούσε επί ίσοις όροις την καταξίωση της στον χώρο του Ελληνικού ποδοσφαίρου και όχι μόνο. Ήταν η μεγαλύτερη αδικία που συνέβη εις βάρος μιας πόλης που «έκανε το λάθος» να ονειρευτεί, να πιστέψει και να φωνάξει για τον Ολυμπιακό Βόλου. Ήταν μία περίοδος που δυστυχώς τόσο φορτισμένη συναισθηματικά διότι προσπαθήσαμε όλοι μας τόσο πολύ για κάτι που δυστυχώς ήταν προαποφασισμένο.
Πως αισθάνεσαι τη φετινή προσπάθεια της ομάδας που κάνουν οι κ.κ. Βαρούτσικος και Τόρης και το υπόλοιπο ΔΣ.. Πήραν την ΠΑΕ σε μία πολύ δύσκολη στιγμή και με ελάχιστα έσοδα και παρά τα όποια προβλήματα τη λειτουργούν με πρωταγωνιστικούς στόχους…
Θεωρώ ότι η προσπάθεια των δύο αυτών ανθρώπων καθώς και των συνεργατών τους είναι τιτάνια φέτος. Πρέπει όλος ο κόσμος να αγκαλιάσει αυτόν τον «αγώνα» που δίνουν καθημερινά οι άνθρωποι αυτοί. Το ότι λειτουργούν την ομάδα με πρωταγωνιστικούς στόχους θεωρώ ότι προκύπτει από τον τρόπο με τον οποίο διοικούν τις επιχειρήσεις τους.
Πόσες ώρες μπορεί να ασχολείται κάποιος με την ομάδα; Πόσες ώρες περνάτε στα γραφεία εσύ, οι συνεργάτες σου και το ΔΣ;
Το πόσες ώρες μπορεί να ασχολείται κάποιος με την ομάδα ποικίλει θα έλεγα. Περισσότερο έχει να κάνει με τους στόχους μια διοίκησης σε οργανωτικό επίπεδο. Θα μπορούσε κάποιος να εργάζεται ένα κλασσικό 8ωρο, με ένα κλασσικό 5ήμερο. Ωστόσο εμείς κυνηγάμε το κάτι παραπάνω. Δεν μένουμε στην τυπική λειτουργία μιας ΠΑΕ. Προσπαθούμε να φέρουμε νέα πράγματα στην ομάδα. Καταστάσεις που δεν τις συναντάς στην καθημερινότητα καμίας ΠΑΕ. Ο σχεδιασμός της εταιρικής ευθύνης τη φετινή χρονιά είναι τέτοιος που καλύπτει όλο το εύρος της αγωνιστικής περιόδου. Αν το ψάξεις δεν θα το βρεις σε άλλη ομάδα (όχι μόνο της Β’ αλλά και της Α’ εθνικής). Προσπαθούμε να κλείσουμε δύο μεγάλες συνεργασίες οι οποίες θα γιγαντώσουν το όνομα της ομάδας. Η μία αφορά ένα πανεπιστήμιο της Αγγλίας όπου θα μπορούμε να υποδεχόμαστε φοιτητές και να τους δείχνουμε τον τρόπο λειτουργίας μίας ομάδας. Η άλλη αφορά τη συνεργασία με μία ομάδα του εξωτερικού σε όλα τα επίπεδα. Το οργανωτικό, το εμπορικό, το αγωνιστικό ακόμα και το κομμάτι των ακαδημιών. Ωστόσο έχουν δρόμο ακόμα στο να ολοκληρωθούν.
Περνώντας λοιπόν τόσες ώρες στο γραφείο μας έχει βοηθήσει πολύ στο να είμαστε μια γερά δεμένη οικογένεια τόσο μεταξύ μας όσο και με το ΔΣ. Είναι πολύ σημαντικό που έχουμε και αισθανόμαστε τους ανθρώπους του ΔΣ δίπλα μας. Έχουμε την στήριξη, την καθοδήγηση και την εμπιστοσύνη τους. Το εργασιακό κλίμα βοηθάει στην αύξηση της παραγωγικότητας όπως γνωρίζεις άλλωστε. Το τυπικό ωράριο μας είναι περίπου 10 ώρες και 7 ημέρες την εβδομάδα (στα εντός έδρας) και 6 ημέρες την εβδομάδα (στα εκτός έδρας). Βέβαια όταν μιλάμε για την περίοδο του καλοκαιριού και των playoff οι ώρες ανεβαίνουν κατά πολύ.
Υπήρχε αρκετή κριτική από τον κόσμο και αμφισβήτηση λόγω της μέτριας μέχρι πριν μερικές αγωνιστικές πορείας. Βάσει της δικής σας προσπάθειας νιώθατε να σας αδικούν; Τώρα νιώθεις ότι κάτι αλλάζει;
Ο κόσμος έχει θέσει υψηλά τον πήχη και αυτό οφείλεται στην πορεία που είχαμε τις προηγούμενες χρονιές. Το νωθρό ξεκίνημα που έκανε η ομάδα «βοήθησε» στο να ξεκινήσει η κριτική από τον κόσμο. Ωστόσο, αγώνα με τον αγώνα η ομάδα δείχνει το πραγματικό πρόσωπο και πλέον είμαστε μία ανάσα από τις πολυπόθητες θέσεις που οδηγούν στα playoff. Ο κόσμος επηρεάζεται πολύ εύκολα από ένα κακό αποτέλεσμα ή μία κακή εμφάνιση όμως στις τελευταίες αγωνιστικές αυτό αλλάζει ταυτόχρονα με την εικόνα της ομάδας. Ειδικά στον χθεσινό αγώνα (με τον Πιερικό) η ομάδα έκανε τον κόσμο να χαμογελάσει με την εικόνα που έβγαλε στο γήπεδο.
Εσείς πιστεύατε ότι όλα θα πάνε καλύτερα και πιστεύεις ότι απλά ο κόσμος δεν είχε την υπομονή;
Όλοι έχουμε πίστη στην ομάδα, στους παίκτες, στο team γενικότερα. Βλέπουμε την ομάδα καθημερινά στις προπονήσεις, καταλαβαίνουμε την προσπάθεια των παιδιών, την όρεξη που έχουν για διάκριση. Είναι διαφορετικό να ζεις την ομάδα στην καθημερινότητα της, καταλαβαίνεις περισσότερα πράγματα και γνωρίζεις τις συνθήκες στο 100%. Δεν μας εκπλήσσει το γεγονός ότι η ομάδα δείχνει την πραγματική της εικόνα πλέον. Πιστεύω ότι χρειαζόταν την στήριξη και την αγκαλιά του κόσμου. Ίσως να ακούγεται πολύ απλοϊκό στα αυτιά κάποιου άλλα είναι πολύ σημαντικό να μπαίνει στο γήπεδο η ομάδα μας και να ακούει τους φιλάθλους να φωνάζουν για αυτούς και όχι σε αυτούς.
Σε αυτή την τεράστια προσπάθεια που κάνει ο Ολυμπιακός, το κεφάλαιο κόσμος πόσο σημαντικό μπορεί να είναι;
Όπως είπα και νωρίτερα, ο κόσμος είναι το Α και το Ω σε μία ομάδα. Δεν θα μπορούσε να διαφέρει αυτό για την ομάδα του Ολυμπιακού Βόλου. Ο κόσμος της ομάδας ήταν αυτός που την κράτησε ζωντανή την εποχή που κάποιοι αποφάσισαν την αφανίσουν άδικα από τις επαγγελματικές κατηγορίες. Ο κόσμος της ομάδας είναι η ψυχή της, είναι η φωνή της. Μια ομάδα πρέπει να έχει κόσμο να την ακολουθεί για να κάνει μεγάλη πορεία. Έχει μεγάλη διαφορά όταν η ομάδα αγωνίζεται σε ένα κατάμεστο γήπεδο με τον κόσμο να φωνάζει και όταν αγωνίζεται σε ένα άδειο γήπεδο.
Ήσουν στην κερκίδα στο παιχνίδι με την Λάρισα. Σε κάθε ματς ο Ολυμπιακός «παίζει το κεφάλι» του. Πόσο αγχωτικό είναι αυτό για εσάς που δεν είστε μέσα στον αγωνιστικό χώρο;
Ήμουν στην κερκίδα στον αγώνα με την Λάρισα τόσο στο προχθεσινό αγώνα όσο και στον αγώνα Κυπέλλου. Το να ζεις έναν αγώνα από την κερκίδα είναι περίεργο θα έλεγα. Πέφτεις εύκολα στην παγίδα ότι μπορείς να κάνεις τα πράγματα καλύτερα από αυτούς που παίζουν! Για το πόσο αγχωτικό είναι για εμάς που δεν παίζουμε θα σου το εξηγήσω με ένα παράδειγμα. Αν σε μία εταιρία το τμήμα πωλήσεων δεν πάει καλά και δεν πετυχαίνει τους στόχους τότε τα υπόλοιπα τμήματα θα επηρεαστούν θέλοντας και μη. Έτσι και στο ποδόσφαιρο. Αν το αγωνιστικό κομμάτι δεν πηγαίνει καλά βάσει των οριοθετημένων στόχων τότε αυτόματα τα υπόλοιπα τμήματα επηρεάζονται.
Πιστεύεις ότι μετά το διπλό στη Λάρισα, ο κόσμος πίστεψε σε αυτό που κάνετε; Τι μήνυμα στέλνεις στον κόσμο για το κρίσιμο ματς με τη Λαμία;
Θέλω να πιστεύω ότι ο κόσμος θα έρθει ξανά δίπλα στην ομάδα. Θα φωνάξει για την ομάδα και θα την αγκαλιάσει. Ήδη η ομάδα έστειλε το μήνυμα. Συνέχισε το νικηφόρο σερί αφού κέρδισε την Λάρισα (για τρίτη φορά φέτος) και έπαιξε πολύ όμορφο ποδόσφαιρο με τον Πιερικό. Ο κόσμος πρέπει να δώσει βροντερό παρών τη Δευτέρα στο γήπεδο κόντρα στη Λαμία στις 6μ.μ. Πρέπει να γίνει μια γροθιά για να σπρώξει την ομάδα στη σημαντική νίκη που θα την φέρει πιο κοντά στην είσοδο της πρώτης 3άδας. Ο κόσμος το έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι μπορεί να γίνει ο πραγματικός 12ος παίχτης και θα κάνει το ίδιο την ερχόμενη Δευτέρα.
Πως σχολιάζεις την κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο και πως θεωρείς ότι αυτό βγαίνει προς τα έξω;
Νομίζω ότι μπορούμε να συζητάμε για βδομάδες για την κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Είναι πραγματικά πολύ άσχημα τα γεγονότα που διαδραματίζονται εντός γηπέδων και εκτός αγωνιστικού χώρου στα Ελληνικά γήπεδα. Θεωρώ ότι τη φετινή χρονιά έχουν ξεπεραστεί τα όρια. Ο προβληματισμός μου ωστόσο είναι το γεγονός ότι δεν βλέπω να γίνονται ουσιαστικές ενέργειες ή δράσεις για την επίλυση τους. Το να διακόψεις τα πρωταθλήματα για μία ή δύο εβδομάδες δεν θα βοηθήσει στο να γίνουν πιο ασφαλή τα γήπεδα. Δεν θα βοηθήσει στο να σκεφτούν πιο ώριμα οι οπαδοί των ομάδων. Χρειάζονται ριζικές και πραγματικά μεγάλες αλλαγές στον χώρο του ποδοσφαίρου. Το ποδόσφαιρο πρέπει να είναι μία μεγάλη γιορτή του Σαββατοκύριακου. Όπως είναι στο εξωτερικό. Να βλέπεις φιλάθλους και από τις δύο ομάδες να κάθονται μαζί, να βλέπεις οικογένειες με τα παιδιά τους στο γήπεδο. Όμως όλα αυτά που γίνονται ουσιαστικά απαξιώνουν το ίδιο το ποδόσφαιρο. Βλέπεις ότι αμέσως μετά τις ανακοινώσεις του Υφυπουργού οι 2 ΠΑΕ της Αθήνας ξεκίνησαν «πόλεμο». Πώς λοιπόν θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι να βρουν λύσεις? Πως θα αλλάξει η κατάσταση στο χώρο? Πώς θα αλλάξει ο τρόπος σκέψης των οπαδών τους? Γενικά πώς θεωρείς ότι βγαίνει λοιπόν αυτό το προϊόν προς τα έξω; Θα σου απαντήσω ως εξής: Η απαξίωση στο μεγαλείο της.
Στην Ελλάδα το μόνο που σκεφτόμαστε είναι το πότε θα πάμε στο γήπεδο να φωνάξουμε στον διπλανό μας, να βρίσουμε τον τάδε διαιτητή ή τον δείνα αντίπαλο. Το ποδόσφαιρο πρέπει να είναι 90 λεπτά γιορτή. Να πάμε στο γήπεδο, να χειροκροτήσουμε την ομάδα μας και τους αντιπάλους και αν θες να τους πειράξουμε λίγο στα όρια του φίλαθλου πνεύματος πάντα.
